دررفت

کلمه "دررفت" در زبان فارسی به معنای خارج شدن یا به‌طور ناخواسته بیرون رفتن است. این کلمه به عنوان یک فعل تلقی می‌شود و می‌تواند در جملات مختلف به کار برود. در اینجا نکات نگارشی و نحوی مربوط به این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نحوهٔ نوشتن: کلمه "دررفت" در زبان فارسی به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و نیازی به فاصله یا جدا کردن حروف آن نیست.

2. صرف فعل: "دررفت" به صورت ماضی (گذشته) است و برای صرف آن بر اساس زمان و شخص باید به شکل‌های مختلف تغییر کند. به عنوان مثال:

   • من درفتم.
   • تو درفتی.
   • او درفت.
   • ما درفتیم.
   • شما درفتید.
   • آنها درفتند.

3. معانی و کاربردها:

   • "دررفت" می‌تواند به معنای عملی باشد که در آن چیزی ناخواسته یا به شکلی ناگهانی از جایی خارج می‌شود. به عنوان مثال: "کتاب از دستش دررفت."
   • همچنین می‌تواند به صورت مجازی نیز به کار رود، مانند "از موضوع بحث دررفتیم."
4. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی، بهتر است از کلمات و عبارات مناسب و دقیق استفاده شود.
   • توجه کنید که در استفاده از "دررفت" در نوشته‌های علمی یا ادبی، متن باید هم‌راستا باشد و جمله به وضوح مفهوم را منتقل کند.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری در مورد این کلمه یا موارد مرتبط دارید، لطفاً بپرسید!

1. باد شدید باعث شد که درز پنجره باز شده و پرده‌ها دررفتند.
2. وقتی که او به سرعت از اتاق خارج شد، دریاچه‌ها و درختان دررفتند.
3. من به شدت ترسیده بودم و ناگهان کلماتی که می‌خواستم بگویم، از زبانم دررفت.