درشتی

کلمه "درشتی" در زبان فارسی به معنای بزرگی یا بزرگ‌نظری است و می‌تواند به مفاهیم مختلفی اشاره داشته باشد. برای نگارش و قواعد مربوط به این کلمه، نکات زیر را می‌توان ذکر کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "درشتی" به همین صورت نوشته می‌شود و نیازی به تغییر یا الحاق حروف دیگر ندارد.

2. استفاده در جملات:

   • "او درشتی شخصیت خود را از سنین کودکی نشان داد."
   • "درشتی این سنگ نشان‌دهنده‌ی کهنگی آن است."

3. تلفظ: این کلمه به صورت "dar-oṣṭi" تلفظ می‌شود و در معرض اشتباه تلفظ قرار ندارد.

4. هم‌معنی‌ها: از جمله هم‌معنی‌های این واژه می‌توان به "بزرگی"، "عظمت" و "فقدان نازک‌خیالی" اشاره کرد.

5. قواعد دستوری: کلمه "درشتی" یک اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا معرفه در جملات به کار رود.

6. مزید تأکید: برای تأکید بر درشتی می‌توان از صفاتی مانند "بسیار" یا "خیلی" قبل از آن استفاده کرد: "بسیار درشتی" یا "درشتی زیاد".

اگر سؤالی خاص در مورد این کلمه دارید یا به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "درشتی" در جمله‌ها آورده شده است:

1. درشتی صداهای او در جمع نسبت به دیگران توجه همه را جلب کرد.
2. درشتی بدن او به او این امکان را داد که به راحتی در ورزش‌های سنگین شرکت کند.
3. از درشتی ویژگی‌های هنری او می‌توان به تابلوهای بزرگ و رنگارنگش اشاره کرد.
4. درشتی حروف نوشته شده در این کتاب باعث می‌شود تا راحت‌تر خوانده شوند.
5. درشتی چهره‌اش نشان از قدرت و اراده قوی او دارد.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!