کلمه "دریابنده" در زبان فارسی به معنای کسی است که دریابد یا متوجه شود. این کلمه از ترکیب «دریاب» به معنای دریافتن و «نده» به عنوان پسوند نشان‌دهنده فاعل ساخته شده است. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نویسه‌نگاری: کلمه "دریابنده" باید به صورت صحیح و بدون اشتباهات املایی و نگارشی نوشته شود.

2. جمله‌سازی: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. برای مثال:

   • "او یک دریابنده از احساسات دیگران است."
   • "دریابنده‌گان این موضوع باید بیشتر تحقیق کنند."

3. قواعد صرفی: این کلمه متناسب با سایر کلمات در جمله از نظر صرف و نحو باید مورد توجه قرار گیرد. مثلاً در جملاتی که به فاعل یا مفعول اشاره دارند.

4. ادغام واژگان: "دریابنده" ترکیبی از «دریاب» و «نده» است که به خوبی در ساختارهای مختلف زبان فارسی جا می‌گیرد.

5. سرایش و آهنگ متن: در اشعار یا نثرهای ادبی، این واژه می‌تواند به زیبایی به کار رود و باعث ایجاد آهنگ و لحن خاصی شود.

در نهایت، استفاده درست از کلمات و رعایت قواعد نگارشی منجر به بهتر و موثرتر شدن ارتباطات در زبان فارسی می‌شود.

1. دریابنده، به عنوان یک کشتی‌بان ماهر، تمام تلاش خود را برای حفظ ایمنی مسافرانش انجام داد.
2. دانشمندان دریابنده به بررسی تنوع زیستی در اقیانوس‌ها پرداخته و اهمیت حفاظت از محیط زیست دریایی را مورد تأکید قرار دادند.
3. او به عنوان یک دریابنده خبره، توانست به موقع خطر طوفان را شناسایی کرده و کشتی را به ساحل برگرداند.