دست‌ورزی

کلمه «دست‌ورزی» در زبان فارسی به معنای فعالیت‌های دستی و مهارتی است که به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زیر به برخی از موارد نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. ترکیب کلمه: «دست‌ورزی» یک ترکیب است که از دو قسمت «دست» و «ورزی» تشکیل شده است. در اینجا، «دست» به فعالیت‌های دستی اشاره دارد و «ورزی» به فعل و عمل «ورزیدن» مرتبط است.

2. نقطه‌گذاری: در نوشتن چنین کلماتی، فاصله و استفاده از خط تیره (ـ) بین اجزای کلمه اهمیت دارد. در این مثال، تیره نشان‌دهنده این است که دو جزء کلمه به هم مرتبط هستند.

3. نوع نوشتار: کلمه «دست‌ورزی» در متن‌های رسمی و غیررسمی به یک شکل نوشته می‌شود و نیازی به تغییر شکل ندارد.

4. ادامه‌های مرتبط: می‌توان از کلمات مرتبط با «دست‌ورزی» مانند «دست‌ورز» (به معنی کسی که در کارهای دستی مهارت دارد) و «دست‌ورزانه» (به معنای به شیوه‌ای دستی و مهارتی) نیز استفاده کرد.

5. لزوم سازگاری با متن: هنگام استفاده از این کلمه در متن، باید با زمینه و موضوع متن سازگار باشد. به عنوان مثال، در متون آموزشی یا هنری، این کلمه ممکن است شایستگی بیشتری داشته باشد.

6. صرف و نحو: هنگام استفاده از «دست‌ورزی» در جملات، مشخص کردن نقش آن (مصدر یا اسم) و ارجاع آن به فعل‌های مربوطه نیز مهم است. به عنوان مثال: «او به دست‌ورزی علاقه دارد» یا «دست‌ورزی باعث افزایش خلاقیت می‌شود».

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «دست‌ورزی» به‌درستی و به‌طور مؤثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. فعالیت‌های دست‌ورزی به کودکان کمک می‌کند تا خلاقیت و مهارت‌های حرکتی خود را تقویت کنند.
2. در کلاس هنر، ما با استفاده از مواد مختلف اقدام به دست‌ورزی و ساختن آثار هنری کردیم.
3. دست‌ورزی در تربیت‌بدنی می‌تواند به بهبود قدرت عضلانی و هماهنگی حرکات کمک کند.