دل‌تنگی

کلمه "دل‌تنگی" در زبان فارسی به‌طور ترکیبی از دو جزء "دل" و "تنگی" ساخته شده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نگارش: "دل‌تنگی" با خط تیره نوشته می‌شود. این خط تیره نشان‌دهنده‌ی اتصال دو بخش "دل" و "تنگی" است.

2. معنی: دل‌تنگی به معنای احساس ناراحتی، دلتنگی یا کمبود بودن شخص یا چیزی است.

3. صرف و نحو: "دل‌تنگی" به عنوان اسم استفاده می‌شود و معمولاً به حالت‌های مختلف مانند "دل‌تنگی‌ام"، "دل‌تنگی‌ات" و غیره صرف می‌شود.

4. به‌کاربردن در جملات: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به‌کار رود. مثلاً:

   • "این روزها دل‌تنگی بیشتری حس می‌کنم."
   • "دل‌تنگی‌اش به وضوح در چهره‌اش نمایان است."
5. مضامین ادبی: دل‌تنگی یکی از مضامین رایج در شعر و ادبیات فارسی است و شاعران بسیاری درباره‌ی آن نوشته‌اند.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "دل‌تنگی" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دل‌تنگی" در جمله آورده شده است:

1. دل‌تنگی برای عزیزان دور از وطن همیشه یک حس عمیق و طاقت‌فرسا است.
2. در روزهای بارانی، احساس دل‌تنگی بیشتری می‌کنم و فکر می‌کنم به خاطرات گذشته.
3. او با هر صدای آشنا، دل‌تنگی خود را بیشتر احساس می‌کند و به یاد دوستانش می‌افتد.
4. دل‌تنگی ممکن است انسان را به سمت هنر و خلق آثار زیبا سوق دهد.
5. وقتی به خانه‌ام فکر می‌کنم، دل‌تنگی وجودم را پر می‌کند و یاد خاطرات شیرین می‌افتم.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!