دنیاپرست

کلمه «دنیاپرست» در زبان فارسی به معنای فردی است که به دنیای مادی و لذت‌های آن تعلق خاطر دارد و بیشتر به جنبه‌های مادی زندگی توجه می‌کند تا جنبه‌های معنوی. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، باید به چند نکته توجه کنید:

1. تفکیک اجزای کلمه: کلمه «دنیاپرست» از دو بخش «دنیا» و «پرست» تشکیل شده است. این ترکیب به شیوه‌ای به هم پیوسته نوشته می‌شود و در نگارش باید به صورت واحد (دنیاپرست) درج گردد.

2. معنای کلمه: در استفاده از این کلمه بهتر است به معنای آن دقت شود. این کلمه به طور معمول بار منفی دارد و به افرادی اطلاق می‌شود که ارزش‌های مادی را به ارزش‌های معنوی ترجیح می‌دهند.

3. استفاده در جملات: در جملات خود می‌توانید از این کلمه به‌عنوان صفت استفاده کنید. مثلاً: «او یک دنیاپرست است و بیشتر به ثروت و سرمایه‌گذاری فکر می‌کند.»

4. نکات نگارشی: در متون رسمی و غیررسمی، از کلمه دنیاپرست به درستی و با رعایت قواعد نگارشی استفاده کنید. همچنین سعی کنید در مکان‌های مناسب، این واژه را به کار ببرید و به تنوع واژگانی توجه کنید.

5. هم‌معنی‌ها و مترادف‌ها: در برخی موارد می‌توانید از کلمات دیگری مانند «ماده‌پرست» نیز استفاده کنید که معنای مشابهی دارند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «دنیاپرست» به‌درستی در متون فارسی خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دنیاپرست" در جمله آورده شده است:

1. او به دلیل دنیاپرستی‌اش، همیشه به دنبال ثروت و قدرت بود و از معنویت غافل مانده بود.
2. دنیاپرست بودن به این معنا نیست که فرد از روحیات خوب انسانی دور است، بلکه ترجیحاتش متفاوت است.
3. برخی افراد دنیاپرست، در تلاشند تا لذت‌های مادی را جایگزین ارزش‌های اخلاقی کنند.
4. زندگی دنیاپرستانه ممکن است در ابتدا جذاب به نظر برسد، اما در نهایت می‌تواند به احساس تنهایی و بی‌معنایی منجر شود.
5. او به عنوان یک دنیاپرست شناخته می‌شود که هیچ وقت به دنبال اهداف معنوی نبوده است.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!