دنیادار

کلمه "دنیادار" در زبان فارسی به معنی کسی است که به دنیا و مادیات وابسته است و به نوعی به متعلقات دنیوی و خواسته‌های مادی خود توجه دارد. این کلمه می‌تواند در متن‌های مختلف به کار رود و بسته به زمینه، بار معنایی متفاوتی داشته باشد.

قواعد و نکات نگارشی برای استفاده از "دنیادار":

1. عدم تکرار: در نگارش متن، سعی کنید از تکرار واژه "دنیادار" پرهیز کنید. به جای آن می‌توانید از مترادف‌ها یا عبارات معادل استفاده کنید.

2. استفاده در جملات: کلمه "دنیادار" باید در جملات به گونه‌ای استفاده شود که معنای آن روشن باشد. مثلاً:

   • او یک دنیادار است که همیشه به دنبال جمع‌آوری مادیات است.
   • دنیاداران کمتر به مسائل معنوی اهمیت می‌دهند.

3. هم‌نشینی با دیگر کلمات: زمانی که "دنیادار" را در کنار دیگر صفت‌ها یا اسم‌ها به کار می‌برید، باید مطمئن شوید که آن کلمات با ساختار جمله هماهنگ باشند:

   • او دارای تفکرات دنیادارانه‌ای است.
   • رفتارهای دنیادار او باعث دوری از معنای واقعی زندگی شده است.

4. بار معنایی: دقت کنید که "دنیادار" به طور معمول بار منفی دارد و می‌تواند به نوعی نقد به برخی رفتارها یا نگرش‌ها باشد. در نتیجه، در متن‌های رسمی یا ادبی باید با دقت بیشتری به آن پرداخته شود.

5. استفاده در متون مختلف: "دنیادار" می‌تواند در متون اجتماعی، فلسفی، یا انتقادی به کار رود، ولی همواره باید با توجه به زمینه و محتوای کلی متن، انتخاب شود.

6. فارسی‌نویسی: همواره به اصل فارسی‌نویسی و عدم به کار بردن لغات غیرفارسی یا بیگانه در نوشتار توجه نمایید.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "دنیادار" به طور مؤثر و درست در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دنیادار" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه به دنبال لذت‌های دنیادار بود و از معنویت غافل مانده بود.
2. انسان دنیادار در تلاش است تا به هر قیمتی موفقیت و ثروت کسب کند.
3. بسیاری از مشکلات اجتماعی ناشی از رویه‌های دنیادارانه افراد است که فقط به منافع شخصی فکر می‌کنند.
4. زندگی دنیادار ممکن است موقتی باشد، اما انسان باید به جنبه‌های روحانی و معنوی نیز توجه کند.
5. او با وجود اینکه دنیادار بود، هنوز هم برای کمک به دیگران دست یاری دراز می‌کرد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!