دوبینی

کلمه "دوبینی" به معنای دیدن دو تصویر یا دو شیء به طور همزمان است و معمولاً در زبان فارسی به عنوان یک صفت به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و زبانی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نگارش صحیح: کلمه "دوبینی" به صورت پیوسته نوشته می‌شود و نیازی به فاصله بین بخش‌های آن نیست.

2. نوع کلمه: "دوبینی" یک صفت است و معمولاً برای توصیف حالتی به کار می‌رود که فرد یا چیزی قابلیت دیدن دو تصویر یا دو شیء را به صورت همزمان دارد.

3. مؤنث و مذکر: این کلمه به صورت عمومی قابل استفاده است و بسته به سیاق جمله می‌تواند به افراد مذکر یا مؤنث اشاره کند.

4. ترکیب‌ها و ساختارهای مرتبط: ممکن است این کلمه در ترکیب با کلمات دیگر برای تعبیر مفهوم خاصی استفاده شود، مثلاً "دوبینی فضایی" یا "دوبینی بینایی".

5. استفاده در جملات: برای درک بهتر این کلمه، می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد. به عنوان مثال: "این عینک خاص به منظور کمک به دوبینی طراحی شده است."

با رعایت این نکات می‌توانید به صورت صحیح و مؤثر از کلمه "دوبینی" در نگارش‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دوبینی" در جمله آورده شده است:

1. او با دوبینی به مسائل نگاه می‌کند و سعی می‌کند همه جوانب را بررسی کند.
2. در فیلم، شخصیت اصلی با دوبینی خود توانست حقیقت پنهان را کشف کند.
3. دوبینی در تصمیم‌گیری‌ها به ما کمک می‌کند تا از اشتباهات و سوءتفاهم‌ها جلوگیری کنیم.
4. در جامعه‌ای که دوبینی را نادیده می‌گیرند، احتمال بروز مشکلات بیشتر خواهد بود.
5. دوبینی او در تحلیل داده‌ها باعث شد نتایج بهتری به دست آورد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا سوال دیگری دارید، لطفاً بفرمایید!