دوشادوش

کلمه "دوشادوش" ترکیبی است از "دو" و "شادوش" که به معنای "کنار هم و همراه" است. در زبان فارسی، این کلمه به عنوان قید یا صفت به کار می‌رود و در نگارش، باید به نکات زیر توجه شود:

1. نحوه نوشتن: "دوشادوش" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و نباید آن را جدا نوشت (دو شادوش).

2. معنی: این کلمه به معنای هم‌زمان بودن یا همراه بودن در یک فعالیت یا موقعیت به کار می‌رود. مثلاً: "آن‌ها دوشادوش هم کار کردند."

3. مورد استفاده در جملات: "دوشادوش" معمولاً در جملات توصیفی برای نشان دادن همکاری و همراستایی افراد یا چیزها به کار می‌رود.

4. قید زمان و مکان: بسته به متن، ممکن است این کلمه به مثالی از همکاری در زمان یا مکان خاص اشاره کند. به عنوان مثال: "در این پروژه، دوشادوش یکدیگر فعالیت کردیم."

5. عدم تفکیک: در نوشتار رسمی و غیررسمی، همواره به یکسانی و یکپارچگی این کلمه دقت کنید و از جداسازی آن پرهیز کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از "دوشادوش" به درستی و به شکل مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دوشادوش" در جمله آورده‌ام:

1. ما در این پروژه دوشادوش یکدیگر کار کردیم تا به بهترین نتیجه برسیم.
2. این دو دوست همیشه دوشادوش هم در مشکلات ایستاده‌اند و یکدیگر را حمایت کرده‌اند.
3. معلمان و دانش‌آموزان دوشادوش هم در جشن پایان سال شرکت کردند و لحظات خوشی را سپری کردند.
4. در بحران‌ها، مردم باید دوشادوش هم بایستند تا به حل مشکلات بپردازند.

اگر نیاز به جمله‌های بیشتری دارید یا موضوع خاصی مد نظرتان است، لطفاً بفرمایید!