کلمه "رادیواکتیو" در زبان فارسی به معنای خاصیت برخی مواد است که به خاطر ناپایداری هسته‌ای خود، اشعه آزاد می‌کنند. در نوشتار فارسی و نگارشی، این کلمه به شکل زیر به کار می‌رود:

1. نحوه نوشتن: کلمه "رادیواکتیو" به صورت درست و بدون هیچگونه تغییر یا اختصاری نوشته می‌شود.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "رادیو-اکتیو" است و در گفتگوها باید به تلفظ صحیح آن توجه شود.

3. نقش دستوری: این کلمه به عنوان صفت و در توصیف مواد یا پدیده‌هایی که خاصیت رادیواکتیویته دارند، به کار می‌رود. مثلاً:

   • "این ماده رادیواکتیو است."
   • "به دلیل خاصیت رادیواکتیو، این ماده خطرناک است."

4. استفاده از علائم نگارشی: این کلمه معمولاً بدون نیاز به ویرگول یا خط تیره در جملات ساده و پیچیده به کار می‌رود. اما در مواقعی که برای تأکید یا تفکیک استفاده شود، می‌توان از ویرگول بهره برد.

5. اجتناب از اختصارات: در متون علمی و رسمی، بهتر است از اختصاراتی چون "رادیو-اکتیو" خودداری شود و از شکل کامل "رادیواکتیو" استفاده گردد.

6. موارد مشابه: ممکن است با واژه‌هایی مانند "رادیواکتیویته" یا "رادیو ایزوتوپ" مواجه شوید که مرتبط با موضوع رادیواکتیو هستند.

در نهایت، رعایت قواعد نگارشی و دستوری به دقت و وضوح نوشتار کمک می‌کند.

1. مواد رادیواکتیو برای تولید انرژی در نیروگاه‌های هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند.
2. تشععات رادیواکتیو می‌توانند برای سلامت انسان خطرناک باشند و باید با احتیاط برخورد شود.
3. در برخی از تحقیقات علمی، از مواد رادیواکتیو برای بررسی ساختار اتم‌ها استفاده می‌شود.