رمه‌دار

کلمه "رمه‌دار" که به معنی شخصی است که مسئولیت نگهداری و مراقبت از رمه (به معنای گروهی از دام‌ها، معمولاً گوسفند یا بز) را بر عهده دارد، از دو بخش تشکیل شده است:

1. رمه: به معنی گروهی از دام‌ها.
2. دار: پسوندی که به معنای صاحب یا داشته‌کننده چیزی است.

قواعد نگارشی و استفاده از "رمه‌دار":

1. نوشتار صحیح: این کلمه باید به صورت "رمه‌دار" نوشته شود، با همزه ( ‹ـ› ) در میانه آن.

2. فاصله‌گذاری: در زبان فارسی، پسوندها به کلمات قبلی چسبیده می‌شوند، و "رمه‌دار" به عنوان یک کلمه واحد نوشته می‌شود.

3. جنس کلمه: "رمه‌دار" می‌تواند به‌طور غیرمستقیم به هر دو جنس مرد و زن اشاره داشته باشد، هرچند که در متون رسمی بیشتر برای مردان به کار می‌رود. برای اشاره به زن‌ها می‌توان از "رمه‌دار زن" استفاده کرد.

4. جمع بستن: برای جمع بستن کلمه "رمه‌دار"، می‌توان از "رمه‌داران" استفاده کرد.

مثال استفاده در جملات:

• رمه‌دار به دقت به نگهداری از دام‌های خود می‌پردازد.
• در فصل بهار، رمه‌داران به مراتع می‌روند تا از علف‌های تازه استفاده کنند.

این نکات به شما کمک می‌کند تا در نوشتار خود از کلمه "رمه‌دار" به درستی استفاده کنید.

1. رمه‌دار با دقت به نظارت بر گله‌اش پرداخت تا هیچ حیوانی گم نشود.
2. در روستایی دورافتاده، رمه‌دار هر روز صبح برای چرا به کوه‌ها می‌رفت.
3. رمه‌دار با صدای بلند، گوسفندها را به سمت آغل فر می‌خواند.