رنج‌آزموده

کلمه «رنج‌آزموده» یک واژه مرکب در زبان فارسی است که از دو بخش «رنج» و «آزموده» تشکیل شده است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. ترکیب واجی: این واژه به صورت «رنج‌آزموده» نوشته می‌شود که در آن به کمک نشانۀ «ـ» بین دو جزء، این ترکیب نشان داده می‌شود. این علامت نشان‌دهنده‌ی پیوند معنایی و ساختاری بین دو جزء است.

2. نوشتار: در نوشتار فارسی، مهم است که از فاصله‌گذاری بین اجزای مرکب پرهیز شود مگر اینکه قواعد خاصی برای جدا کردن آن‌ها وجود داشته باشد. در مورد «رنج‌آزموده»، نوشتن آن به صورت جدا (رنج آزموده) نادرست است.

3. معنا: کلمه «رنج‌آزموده» به معنای شخصی است که رنج و مشقت‌هایی را تجربه کرده و آزموده شده است. این واژه در زبان فارسی احساسی عمیق از تجربه و تحمل را منتقل می‌کند.

4. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در متون ادبی و توصیفی به کار می‌رود و می‌تواند حالت‌های مختلفی از احساسات را در بر بگیرد. مثلاً: «او یک رنج‌آزموده است که در زندگی خود سختی‌های زیادی را تجربه کرده است.»

5. قواعد نگارشی: در نوشتار فارسی، توجه به نحوه استفاده از واژه‌ها و ترکیب‌ها بسیار مهم است. در استفاده از این کلمه، باید به ساختار جمله و موقعیت آن در جمله توجه شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه «رنج‌آزموده» در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. رنج‌آزموده‌گان زندگی، داستان‌های عمیق و آموزنده‌ای دارند که می‌تواند الهام‌بخش دیگران باشد.
2. او بعد از سال‌ها رنج‌آزموده، حالا به نقطه‌ای رسیده است که می‌تواند تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.
3. در دل این رنج‌آزموده، امیدی برای فردای بهتر نهفته است که باید آن را جستجو کرد.