کلمه "رنج‌دیده" از دو بخش "رنج" و "دیده" تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: این کلمه به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود. لذا شکل صحیح آن "رنج‌دیده" است.

2. کاربرد: "رنج‌دیده" به معانی مختلفی می‌تواند اشاره کند، از جمله فردی که دچار رنج و درد شده است یا کسی که تجربیات سختی را پشت سر گذاشته است.

3. نکات صرف و نحوی:

   • "رنج‌دیده" می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود و به طور مستقیم در توصیف یک موجود (مانند انسان) به کار برود.
   • این کلمه ممکن است به شکل جمع "رنج‌دیدگان" نیز درآمده و به تعدادی از افرادی که دچار رنج شده‌اند اشاره کند.

4. نکات نگارشی: در نوشتن متون، توصیه می‌شود که حتماً از نوشتار صحیح کلمات استفاده شود و به قواعد املایی و نگارشی توجه گردد تا مفهوم و احساس مطلوب منتقل شود.

5. جدا کردن اجزا: در مواردی که بخواهیم اجزای کلمه را به صورت جداگانه ذکر کنیم، می‌توانیم از فاصله استفاده کنیم (رنج دیده) اما در نوشتار رسمی و به عنوان یک کلمه مستقل، باید به صورت "رنج‌دیده" نوشته شود.

این نکات به شما کمک می‌کند تا در استفاده از کلمه "رنج‌دیده" دقیق‌تر و صحیح‌تر عمل کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "رنج‌دیده" در جمله آورده شده است:

1. او یک رنج‌دیده است که با مشکلات بسیاری در زندگی خود روبرو شده است.
2. داستان این کتاب درباره‌ یک رنج‌دیده است که تلاش می‌کند تا بر سختی‌ها غلبه کند.
3. دلایل رنج‌دیدگی مردمان این سرزمین را می‌توان در تاریخ طولانی‌اش جستجو کرد.
4. در این نمایش به زندگی رنج‌دیده‌ای پرداخته شده است که به دنبال عدالت است.
5. او به عنوان یک رنج‌دیده، همیشه سعی می‌کند به دیگران کمک کند تا دردهای خود را leichter تجربه کنند.

امیدوارم این جملات مفید باشند!