زردچهره

کلمه "زردچهره" یک ترکیب صفت و اسم در زبان فارسی است که به معنای "دارای چهره زرد" یا "چهره‌ای زرد" است. برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته قواعدی و نگارشی را مد نظر قرار دهید:

1. ترکیب کلمه: "زرد" به عنوان صفت و "چهره" به عنوان اسم به کار رفته است. در زبان فارسی، معمولاً صفت قبل از اسم قرار می‌گیرد.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در جملات بزرگتر استفاده شود، باید به نکات عمومی نقطه‌گذاری توجه شود. مثلاً بعد از پایان جمله باید نقطه گذاشته شود و در کلمات مرکب مانند "زردچهره" که بین دو بخش آن فضای خالی وجود ندارد، فضای خالی نباید اضافه شود.

3. تطابق با قواعد زبانی: در زمان استفاده از این کلمه در جملات، باید به قواعد تطابق صفات و اسم‌ها توجه کنید. به عنوان مثال: "او زردچهره بود."

4. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند در توصیف شخصیت، احساسات یا شرایط عاطفی استفاده شود. به عنوان مثال: "زردچهره او نشان از بیماری یا ناراحتی‌اش بود."

با در نظر گرفتن این نکات، می‌توانید از کلمه "زردچهره" به درستی در نوشتار خود استفاده کنید.

1. در حین تحقیق درباره بیماری‌های پوستی، او متوجه شد که زردچهرگی ممکن است نشانه‌ای از مشکلات کبدی باشد.
2. با وجود اینکه او همیشه شاد و پرانرژی بود، روزی زردچهره و بی‌حوصله به نظر می‌رسید.
3. نقاشی که زردچهره را به تصویر کشیده بود، توانست احساسات عمیق شخصیت را به خوبی منتقل کند.