زره‌پوش

کلمه "زره‌پوش" یک واژه مرکب است که از دو بخش "زره" و "پوش" تشکیل شده است. در قواعد فارسی و نگارشی، به چند نکته درباره این کلمه می‌توان اشاره کرد:

1. همنوایی واجی: این کلمه به صورت متصل (بی‌فاصله) نوشته نمی‌شود و بین دو بخش آن (زره و پوش) باید یک علامت دیگ به کار رود. بنابراین، "زره‌پوش" به این صورت درست است.

2. معنی: "زره‌پوش" به معنای کسی است که زره می‌پوشد، مانند سربازان و جنگجویان قدیم.

3. نقش در جمله: این واژه معمولاً به عنوان صفت یا اسم به کار می‌رود. مثلاً "سرباز زره‌پوش" یا "زره‌پوشان به میدان رفتند."

4. قواعد تلفظ: در تلفظ این کلمه، باید به هر دو بخش آن توجه شود و "به" در "مشتقات" آن به صورت "زره‌پوشی" به کار رود.

5. بیان جمع: برای جمع کردن این کلمه، می‌توان از "زره‌پوشان" استفاده کرد.

به طور کلی، "زره‌پوش" یک واژه صحیح و رایج در زبان فارسی است که در متون تاریخی و ادبی به وفور به کار می‌رود.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "زره‌پوش" در جمله آورده شده است:

1. سربازان زره‌پوش برای حفاظت از خود در برابر حملات دشمن به میدان جنگ رفتند.
2. آن فیلم تاریخی به تصویر کشیدن نبردهایی که زره‌پوش‌ها در آن‌ها شرکت داشتند، بسیار جذاب بود.
3. زره‌پوش‌ها به خاطر وزن سنگین خود، تحرک کمتری در میدان جنگ دارند.
4. در مسابقه شجاعت، زره‌پوش‌ها باید از موانع عبور کرده و به خط پایان برسند.
5. مجموعه‌ای از زره‌پوش‌های قدیمی در موزه به نمایش گذاشته شده است.

امیدوارم این جملات مفید باشند!