زره‌دار

کلمه "زره‌دار" به معنای آن است که شخص یا چیزی پوشش زرهی دارد. در دستور زبان فارسی، این کلمه به صورت ترکیبی و از دو جزء "زره" و "دار" تشکیل شده است.

قواعد فارسی و نگارشی مربوط به "زره‌دار":

1. ترکیب:

   • "زره" اسم و "دار" پسوند است که به معنای "داشتن" می‌باشد و به کلمات افزوده می‌شود تا حالت دارا بودن را بیان کند.

2. نوشتار:

   • در نوشتن این کلمه، بین "زره" و "دار" باید از حرف‌وصل "ـ" استفاده شود، که به صورت "زره‌دار" نوشته می‌شود.

3. تطابق با قواعد صرفی:

   • قاعده ترکیب در زبان فارسی اجازه می‌دهد تا اسم‌ها و صفت‌ها با پسوندها ترکیب شوند، و "دار" به عنوان پسوند نشان‌دهنده ویژگی یا خاصیتی است.

4. نحوه استفاده:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اشخاص، حیوانات یا اشیاءی که دارای زره هستند، مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "این جنگجو زره‌دار است."
5. قواعد نگارشی:
   • در نگارش، پس از "زره‌دار" اگر بخواهیم جمله را ادامه دهیم، باید توجه داشته باشیم که جمله‌های پیچیده و توصیفاتی که شامل این کلمه می‌شوند، باید از نظر گرامری و ساختاری درست باشند.

به‌طور کلی، "زره‌دار" یک کلمه ترکیبی صحیح و کاربردی در زبان فارسی است که باید طبق قواعد فوق استفاده شود.

1. زره‌داران در میدان نبرد با تجهیزات پیشرفته خود، از جان و ناموس میهن دفاع می‌کنند.
2. در تاریخ جنگ‌های گذشته، زره‌دارها به عنوان جنگجویان شجاع و مقاوم شناخته می‌شدند.
3. داستان‌های پهلوانی زره‌داران، همیشه جذابیت خاصی برای نسل‌های مختلف داشته است.