زره‌ور

کلمه "زره‌ور" به معنای شخصی است که زره (پوشش نظامی) به تن دارد و در زبان فارسی به عنوان یک صفت برای توصیف افراد جنگجو یا نظامی به کار می‌رود. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی برای این واژه، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. نحوه نوشتن: "زره‌ور" باید با استفاده از نیم‌فاصله نوشته شود تا ارتباط معنایی میان دو بخش "زره" و "ور" حفظ شود. بنابراین، شکل صحیح نوشتن این کلمه به‌صورت "زره‌ور" است.

2. قید و صفت: این کلمه به عنوان یک صفت به کار می‌رود و معمولاً برای توصیف افراد یا اشیاء استفاده می‌شود.

3. جایگاه در جمله: می‌توان "زره‌ور" را در محل‌های مختلف جمله قرار داد؛ مثلاً به عنوان صفت در کنار اسم.

   • مثال: "او یک جنگجوی زره‌ور بود."

4. توجه به معنی تاریخی: "زره‌ور" بیشتر در متون تاریخی و ادبی به کار می‌رود و ممکن است در زبان محاوره‌ای کمتر استفاده شود.

5. انحرافات نوشتاری: در نوشتن این کلمه، از اشتباهاتی نظیر نوشتن "زرهور" یا "زره ور" پرهیز شود تا مفهوم درست آن منتقل شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "زره‌ور" به‌طور صحیح و موثّر در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. زره‌ور یک موجود افسانه‌ای است که در داستان‌های قدیمی به عنوان نگهبان جنگل‌ها شناخته می‌شود.
2. در شب‌های پرستاره، صدای زره‌ور در دل جنگل شنیده می‌شود و مردم محلی به آن احترام می‌گذارند.
3. او تصمیم گرفت زره‌ور را به عنوان نماد قدرت و شجاعت در نقاشی‌هایش به تصویر بکشد.