سپاه‌دار

کلمه "سپاه‌دار" یک ترکیب فارسی است که به معنای فردی است که مسئولیت فرماندهی یا مدیریت سپاه یا نیروی نظامی را بر عهده دارد. در نوشتن این کلمه و استفاده از آن، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد:

1. فاصله و ترکیب: هنگامی که کلمه "سپاه‌دار" نوشته می‌شود، باید با یک خط تیره (آپستروف) بین دو جزء آن (یعنی "سپاه" و "دار") فاصله بیندازید. این نشان‌دهنده این است که دو جزء به هم مرتبط‌اند اما به تنهایی نیز مفهوم دارند.

2. نحوه تلفظ: در تلفظ این کلمه، توجه کنید که هر دو بخش "سپاه" و "دار" به طور واضح و جداگانه شنیده شوند.

3. نصرت قواعد جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم خاص یا صفت در جملات استفاده شود، بنابراین باید طبق قواعد نگارش مناسب جمله‌سازی کرد.

4. نقش گرامری: "سپاه‌دار" می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول، یا ایستگاه‌های دیگر زبان‌شناختی مورد استفاده قرار گیرد.

به عنوان مثال:

• "سپاه‌دار در میدان نبرد حاضر شد."
• "وظیفه‌ی سپاه‌دار حفظ نظم و امنیت است."

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود کیفیت نگارش و فهم مطلب کمک کند.

1. سپاه‌دار با صدای رسا اعلام کرد که آماده‌باش جنگی اعلام شده است.
2. سپاه‌دار به سربازان خود اهمیت نظم و انضباط را یادآوری کرد.
3. در محوطه‌ی میدان جنگ، سپاه‌دار با تدبیر فرماندهی نیروهایش را بر عهده داشت.