سپردنی

کلمه "سپردنی" به معنای قابل سپردن و مربوط به عمل سپردن است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به آن پرداخته شده است:

1. سخن و مفهوم: کلمه "سپردنی" به تنهایی مفهوم خاصی ندارد و معمولاً در جملات و متون به عنوان صفت یا اسم استفاده می‌شود.

2. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اسم‌هایی مانند "کار" یا "وظیفه" استفاده شود. برای مثال: "این وظیفه‌ی سپردنی به او بود."

3. نحوه نوشتن: کلمه "سپردنی" باید به صورت نوشته شود و از ترکیب درست "سپر" (از ریشه سپردن) و "دنی" (پسوند) تشکیل شده است.

4. قاعده هم‌نوایی: در جملاتی که "سپردنی" به عنوان صفت به کار می‌رود، باید از نظر دستوری و معنایی با اسم مورد نظر هم‌نوایی داشته باشد.

5. پرهیز از ابهام: در کاربردهای روزمره، لازم است که مشخص باشد چه چیزی "سپردنی" است تا از ابهام جلوگیری شود.

6. نکات نگارشی: استفاده صحیح از ویرگول و نشانه‌های نگارشی دیگر در جملاتی که "سپردنی" در آن‌ها به کار رفته، می‌تواند به وضوح بیشتر معنی کمک کند.

به طور کلی، استفاده از کلمه "سپردنی" در متون و جملات باید به صورت صحیح و با رعایت قواعد صرفی و نحوی زبان فارسی انجام گیرد.

1. او پروژه‌ی مهمی را به همکارش سپردنی کرد تا از توانایی‌های او بهره‌برداری کند.
2. در زندگی هر فرد، مسئولیت‌هایی وجود دارند که گاهی نمی‌توان آنها را به دیگری سپردنی کرد.
3. برای مدیریت بهتر زمان، باید کارهای روزمره را به دیگران سپردنی و تمرکز بیشتری بر روی کارهای اصلی داشت.