کلمه "سپهبد" در فارسی به معنای یک مقام نظامی بالا در ارتش است. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش صحیح آن، قواعد زیر را در نظر بگیرید:

1. املا: کلمه "سپهبد" از دو بخش "سپه" و "بد" تشکیل شده است و به صورت یکجا نوشته می‌شود.

2. کاربرد در جملات:

   • می‌توان از "سپهبد" به عنوان عنوان یا مقام یک فرد در متن‌ها استفاده کرد. مثلاً: "سپهبد از تصمیمات مهمی در زمینهٔ نظامی سخن گفت."
   • در زمان اشاره به فرد خاص، می‌توان از عبارت "سپهبد [نام خانوادگی]" استفاده کرد. مثلاً: "سپهبد نیروی زمینی ارتش ایران، [نام]"

3. صرف و نحو: کلمه "سپهبد" یک اسم است و معمولاً نمی‌تواند به تنهایی به کار برود و نیاز به فعل یا دیگر اجزای جمله دارد.

4. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی، هنگامی که از کلمه "سپهبد" به عنوان عنوان استفاده می‌شود، می‌توان آن را با حروف بزرگ نوشت (مثل: "سپهبد").
   • در متن‌های غیررسمی یا عادی، نوشتن آن با حروف کوچک هم صحیح است.
5. قیدهای ربط و صفت: می‌توان از این کلمه به همراه قیدهایی مثل "عالی‌رتبه"، "کارآزموده" و غیره استفاده کرد. مثلاً: "سپهبد عالی‌رتبه در حین سخنرانی به اهمیت استراتژی‌های نظامی پرداخت."

استفاده صحیح از "سپهبد" به درک بهتر جملات و متون نظامی و تاریخ‌نگاری کمک می‌کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سپهبد" در جمله آورده شده است:

1. سپهبد حسین خان در جنگ‌های تاریخی به عنوان یک فرمانده برجسته شناخته می‌شود.
2. سپهبد با تدبیر و شجاعت خود، نیروهای خود را در میدان نبرد به خوبی هدایت کرد.
3. در مراسم گرامیداشت، سپهبد به عنوان یکی از قهرمانان ملی معرفی شد.
4. تاریخچه سپهبدان در ایران نشان‌دهنده نقش مهم آن‌ها در دفاع از کشور است.
5. سپهبد نظر به شرایط بحرانی، تصمیمات سریعی اتخاذ کرد که نتیجه آن پیروزی در نبرد بود.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!