ازلیت

در مورد کلمه "ازلیت" در زبان فارسی، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. معنی و مفهوم: "ازلیت" به معنای ازلی بودن یا چیزی است که از ابتدا وجود داشته و آغاز ناپذیر است. این کلمه معمولاً در مباحث فلسفی و دینی به کار می‌رود.

2. نحوه نگارش: این کلمه به صورت "ازلیت" نوشته می‌شود و توجه به املای صحیح آن مهم است.

3. جنس کلمه: "ازلیت" یک اسم و صفت است و می‌تواند به عنوان صفت در توصیف موجودات یا ویژگی‌ها به کار رود.

4. کاربرد در جملات: این کلمه معمولاً در جملاتی استفاده می‌شود که به نوعی به مبحث زمان، وجود و آغاز و انجام اشاره دارند. برای مثال: "خداوند ازلیت دارد و هیچگاه زوال نمی‌پذیرد."

5. نکات نگارشی:
   • هنگام استفاده از "ازلیت" در متون رسمی یا علمی، سعی کنید توضیحاتی درباره مفهوم آن ارائه دهید.
   • همچنین، در متن‌های نثر و نظم ادبی به کاربردهای متنوع آن توجه نمایید.

در نهایت، اگر سوال بیشتری دارید یا به دنبال مثال‌های بیشتری هستید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "ازلیت" در جملات آورده شده است:

1. ازلیت وجود دنیا در اندیشهٔ فیلسوفان قدیمی، همواره مورد بحث و بررسی بوده است.
2. در آثار عرفانی، مفهوم ازلیت به معنای بی‌نهایت و جاودانگی مطرح می‌شود.
3. برخی معتقدند که روح انسان از یک ازلیت سرچشمه می‌گیرد که فراتر از زمان و مکان است.
4. در ادبیات فارسی، ازلیت به معنای ابتدایی بودن و آغاز همه چیز نیز به کار می‌رود.
5. احساس می‌کنم که در این دنیای فانی، بخشی از وجود من به ازلیت متصل است.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!