سجده‌گزار

کلمه "سجده‌گزار" از ترکیب "سجده" و "-گزار" ساخته شده است. این واژه به معنی فردی است که سجده می‌کند یا عمل سجده را انجام می‌دهد. در نوشتار فارسی، رعایت چند نکته نگارشی برای این کلمه مهم است:

1. نوشتن هم‌نشانه‌ای:

   • کلمات ترکیبی مانند "سجده‌گزار" باید با استفاده از نشانه‌های مناسب و حروف اضافه به هم وصل شوند. در این حالت، "سجده" و "گزار" با یک "-" به هم مرتبط شده‌اند.

2. استفاده از شکل صحیح:

   • در متن‌های رسمی و ادبی، باید به دقت از شکل درست کلمات استفاده کرد. به عبارت دیگر، "سجده‌گزار" باید به‌درستی و به صورت یکپارچه نوشته شود.

3. اجتناب از استفاده نادرست:

   • از به‌کاربردن فاصله غیرضروری یا اشتباه در هجی واژه‌ها پرهیز شود، بنابراین نباید آن را به شکل‌هایی مثل "سجده گزار" یا "سجد گزار" نوشت.
4. توجه به بافت جمله:
   • هنگام استفاده از این کلمه در جملات، به بافت و معنای جمله توجه کنید تا مفهوم به‌درستی منتقل شود.

براساس این نکات، "سجده‌گزار" به‌عنوان یک کلمه صحیح و معتبر در زبان فارسی قابل استفاده است.

1. در دل شب، سجده‌گزاران با خلوص نیت به درگاه خداوند دعا کردند.
2. سجده‌گزار بودن نشان‌دهندهٔ فروتنی و تسلیم در برابر عظمت الهی است.
3. او به عنوان یک سجده‌گزار مخلص، همواره در پی انجام کارهای نیک و خدمت به دیگران بود.