کلمه "سخن‌پرداز" به معنای کسی است که در زمینه سخن‌وری و بیان افکار و احساسات خود تسلط دارد. این واژه ترکیبی از "سخن" و "پرداز" است و از لحاظ نگارشی و قواعد فارسی شامل نکات زیر می‌باشد:

1. نویسه‌ها و فاصله: در نگارش کلمات ترکیبی که شامل اجزای جداگانه هستند، باید بین اجزای واژه خط فاصله (-) قرار داد. بنابراین، درست‌ترین شکل "سخن‌پرداز" است.

2. تلفظ: کلمه "سخن‌پرداز" به این صورت تلفظ می‌شود: "sokhan-pardaz". تأکید بر بخش اول (سخن) معمولاً بیشتر است.

3. کاربرد در جملات: در نوشتار و گفتار، می‌توان از این کلمه در زمینه‌های ادبی، سخنوری، و هنرهای بیانی استفاده کرد. به عنوان مثال: "او یک سخن‌پرداز توانا است که می‌تواند احساسات را به زیبایی منتقل کند."

4. صرف و نحو: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم علوم و فنون یا نام شخصی در زمینه سخنوری مطرح شود.

5. معنی و ارتباط: می‌توان به معانی و مفاهیم مرتبط با سخن‌وری، نظیر بلاغت، فن بیان، و هنر سخنرانی نیز اشاره کرد.

برای استفاده دقیق‌تر و به‌جا از این کلمه، توجه به بافت کلام و زمینه گفتار ضروری است.

البته! در اینجا چند جمله با کلمه "سخن‌پرداز" آورده شده است:

1. سخن‌پرداز مجرب مجموعه، در کنفرانس سالانه به معرفی دستاوردهای جدید پرداخت.
2. او به عنوان سخن‌پرداز در مراسم، با ارائه یک سخنرانی جذاب توجه حضار را جلب کرد.
3. سخن‌پردازان باید توانایی بیان ایده‌ها و نظرات خود را به شکلی موثر داشته باشند.
4. در این کارگاه آموزشی، ما با techniques مختلف برای بهتر شدن در سخن‌پردازی آشنا خواهیم شد.
5. سخن‌پرداز این برنامه، با کلمات خود الهام‌بخش بسیاری از جوانان شد.

امیدوارم این مثال‌ها به شما کمک کند!