سواعد

کلمه «سواعد» جمع کلمه «ساعد» است، که به معنای قسمت بالایی دست، یعنی بخش بین مچ و آرنج اشاره دارد. در زیر به برخی قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: کلمه «سواعد» باید با دقت و به شکل صحیح نوشته شود. توجه به کسرۀ «س» (ـَ) و «ئ» در پایان کلمه اهمیت دارد.

2. جمع و مفرد: «سواعد» جمع است و مفرد آن «ساعد» است. در نوشتار، بسته به زمینه جملات، می‌توانید از هر دو شکل استفاده کنید.

3. نقش نحوی: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم در جمله مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً: «سواعد او قوی است.»

4. استفاده در تشبیه: often in literature and poetry, it can be used for figurative expressions, like describing someone as strong or skillful.

5. ترکیبات: ممکن است در ترکیب با دیگر کلمات ـ مانند «سواعد انسان» یا «سواعد کارگران» ـ استفاده شود که توجه به تبعیت قواعد نحوی و نگارشی در این ترکیبات نیز حائز اهمیت است.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «سواعد» به درستی و به شیوه‌ای مؤثر در نوشتار فارسی استفاده کنید.

1. سواعد کارگران در زیر آفتاب داغ، به سختی مشغول کار بودند.
2. او با سواعد نیرومند خود، درخت بزرگ را از زمین کند.
3. سواعد قوی ورزشکاران، نشان‌دهنده تمرینات سخت و مداوم آن‌هاست.