سوت‌وکور

کلمه "سوت‌وکور" یک واژه ترکیبی است که به معنای جایی بسیار سوت و کور و خلوت یا بی‌صدا، به کار می‌رود. برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه در متن فارسی، به چند نکته توجه کنید:

1. نوشتن ترکیب: این کلمه به صورت "سوت‌وکور" نوشته می‌شود که با استفاده از نیم‌فاصله (‌) بین دو قسمت آن نوشته شده است. نیم‌فاصله برای جدا کردن اعضای ترکیب‌های معنایی به کار می‌رود.

2. تلفظ: در تلفظ، هر دو قسمت "سوت" و "کور" به وضوح ادا می‌شود.

3. جایگاه استفاده: این واژه معمولاً در متونی به کار می‌رود که بخواهند فضایی خالی، ساکت، و بدون زندگی را توصیف کنند.

4. نکات نگارشی: در جملات، کلمه "سوت‌وکور" را می‌توان به عنوان اسم استفاده کرد و معمولاً با فعل‌ها و وصف‌ها ترکیب می‌شود.

به عنوان مثال:

• "این خانه در بین کوه‌ها سوت‌وکور است."
• "بعد از ساعت‌ها انتظار در آن کافه سوت‌وکور، دیگر حوصله‌ام سر رفته بود."

توجه به قواعد نگارشی و استفاده درست از واژه‌ها کمک می‌کند تا متن‌های شما روان‌تر و قابل فهم‌تر باشند.

البته! در ادامه چند مثال برای کلمه "سوت‌وکور" آورده‌ام:

1. در آن محله، سوت‌وکور بودن آنقدر رایج است که هیچ‌کس از صدای همسایه‌ها خبر ندارد.
2. در این روزهای شلوغ، احساس سوت‌وکور بودن زیادی می‌کنم و به دنبال کمی آرامش هستم.
3. وقتی به کوه‌ها می‌روم، از سوت‌وکور بودن طبیعت لذت می‌برم و آرامش پیدا می‌کنم.
4. در این شهر بزرگ، بسیاری از مردم به نوعی سوت‌وکور شده‌اند و ارتباطات اجتماعی کمرنگ شده است.
5. او در جمع دوستانش همواره سوت‌وکور به نظر می‌رسید و نتوانست با دیگران ارتباط برقرار کند.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید، بفرمایید!