شامخه

کلمه "شامخه" به معنای "بلند" و "برجسته" است و در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این کلمه در جملات اشاره می‌کنم:

1. رعایت اصول املا: کلمه "شامخه" به صورت صحیح باید نوشته شود و هرگونه اشتباه املایی قابل قبول نیست.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان صفت برای توصیف چیزهایی که از لحاظ ارتفاع یا اهمیت بزرگ و برجسته هستند، به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "این کوه شامخه، نمای زیبایی از طبیعت را به نمایش می‌گذارد."
   • "شعرهای شامخه حافظ همواره در دل‌ها باقی خواهند ماند."

3. تطابق با سایر کلمات: در هنگام استفاده از این کلمه، توجه به تطابق آن با مفاهیم و کلمات دیگر در جمله مهم است. به عنوان مثال، می‌توانید از آن در کنار واژه‌هایی مانند "خود" یا "شخصیت" استفاده کنید.

4. تنوع در استفاده: می‌توانید این کلمه را در قالب‌های مختلف به کار ببرید، مانند:

   • "شامختگی" (اسم مصدر)
   • "شامخ" (صفحه صفت)
5. پروا از تکرار: سعی کنید از "شامخه" در متون خود به گونه‌ای استفاده کنید که تکراری نشود و متن شما از تنوع لغوی برخوردار باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "شامخه" به شیوه‌ای مناسب و مؤثر در نگارش خود استفاده کنید.

1. باغ زیبا و رنگارنگی از گل‌های شامخه در حیاط خانه‌اش قرار دارد که هر بازدیدکننده‌ای را جذب می‌کند.
2. درختان شامخه در پارک، سایه‌ای دلپذیر ایجاد می‌کنند و مکانی مناسب برای استراحت فراهم می‌سازند.
3. این کوهستان شامخه با قله‌های بلند و برف‌پوش، منظره‌ای خیره‌کننده از طبیعت را به نمایش می‌گذارد.