کلمه "شاهنشاه" در زبان فارسی ترکیبی از دو بخش "شاه" و "نشاه" است. در اینجا برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه ارائه می‌شود:

1. نوشته صحیح: کلمه "شاهنشاه" به صورت نوشته شده و بدون فاصله بین دو بخش آن به کار برده می‌شود.

2. استفاده در متن: این کلمه به‌طور خاص برای اشاره به پادشاهان و حاکمان با عظمت تاریخی و نیز به عنوان یک عنوان احترام‌آمیز استفاده می‌شود.

3. نوشتار با حروف بزرگ: در آغاز جمله یا در موقعیت‌های احترام‌آمیز، معمولاً به صورت "شاهنشاه" نوشته می‌شود.

4. تلفظ صحیح: تلفظ این کلمه به صورت "شَاه‌نشاه" است که در آن "ش" و "ن" دارای تاکید مناسب هستند.

5. قواعد گرامری: این کلمه به عنوان یک اسم خاص به حساب می‌آید و می‌تواند به صورت مفرد و جمع در جملات مختلف به کار برود. به عنوان مثال: "شاهنشاهان" به معنای "پادشاهان" در مواقعی که به چند پادشاه اشاره می‌شود.

6. نحوه به‌کارگیری در جملات: این کلمه معمولاً در جملات رسمی، تاریخی یا ادبی به کار می‌رود. مثال: "شاهنشاه عدالت را در سرزمین خود برقرار کرد."

این برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به کلمه "شاهنشاه" بود. اگر سوال خاصی دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "شاهنشاه" در جمله‌ها آورده‌ام:

1. "شاهنشاه امروز در مراسمی با حضور مقامات کشور سخنرانی کردند."
2. "تاریخ ایران همواره یادآور دلاوری‌ها و حکمت‌های شاهنشاهان بزرگ این سرزمین است."
3. "در دوران سلطنت شاهنشاه، کشور با پیشرفت‌های اقتصادی و فرهنگی چشمگیری مواجه شد."
4. "شاهنشاه به جمع مردم رفت و نظرات آنان را در مورد مسائل مختلف شنید."
5. "تندیس شاهنشاه در میدان مرکزی شهر به عنوان نمادی از افتخار ملی نصب شده است."

امیدوارم این مثال‌ها به شما کمک کند!