استرحام

کلمه "استرحام" در زبان فارسی به معنای درخواست رحمت یا کمک از کسی یا استدعا برای بخشش و شفقت به کار می‌رود. در زیر به چند نکته مربوط به قاعده‌های نگارشی و به کارگیری این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش: کلمه "استرحام" به صورت صحیح با "ا" شروع می‌شود و بعد از آن "سترحام" نوشته می‌شود. هیچگونه علامت خاصی نیاز نیست و باید به دقت دقت شود که املای کلمه درست باشد.

2. استفاده از کلمه در جمله: هنگام استفاده از "استرحام" در جملات، باید دقت شود که ساختار جمله به گونه‌ای باشد که مفهوم درخواست کمک یا رحمت را به خوبی منتقل کند. به عنوان مثال:

   • "من از خداوند استرحام می‌کنم تا در این شرایط سخت به من یاری دهد."
   • "او با صدایی خفیف از معلمش استرحام کرد."

3. رسم الخط و نثر: در محیط‌های رسمی و ادبی، استفاده از این کلمه معمولاً به شیوه‌های علمی و ادبی رایج است، بنابراین در نوشتارهای غیررسمی و محاوره‌ای ممکن است از زبان ساده‌تری استفاده شود.

4. گونه‌های مختلف کلمه: ممکن است در برخی متون و نوشته‌ها، به شکل‌های مختلفی مانند "استرحام کردن" یا "مقدمه استرحام" هم اشاره شود. در این موارد، لازم است که به قواعد صرف و نحو در زبان فارسی تسلط داشته باشید تا ساختار جملات صحیح و معنی‌دار باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "استرحام" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "استرحام" در جملات مختلف آمده است:

1. او به خداوند استرحام کرد و طلب بخشش نمود.
2. در نامه‌اش به مدیر، از او استرحام کرد تا مهلت بیشتری برای ارائه پروژه بگیرد.
3. صدای گریه‌ی کودکان در خیابان، خواسته‌ای از جامعه برای استرحام و کمک را به گوش می‌رساند.
4. پس از سماجت بر سر مسئله، تصمیم به استرحام از بزرگ‌ترها گرفت و عذرخواهی کرد.
5. در کتاب دعا، دعای استرحام برای رفع مشکلات و مصائب آمده است.

امیدوارم این جملات کمکی باشد!