شب‌فروز

کلمه "شب‌فروز" یک ترکیب فارسی است که به معنای روشنایی یا نور در شب است. در نوشتن و استفاده از این کلمه، رعایت برخی از قواعد نگارشی و گرامری ضروری است:

1. نوشتن با خط صحیح: ترکیب "شب‌فروز" با کسر "‌" به عنوان یک واژه ترکیبی باید نوشته شود. این خط تیره نشان‌دهنده ارتباط بین دو جز "شب" و "فروز" است.

2. فعل و صفت: این واژه می‌تواند به عنوان صفتی توصیفی به کار رود، به عنوان مثال: "چراغ شب‌فروز".

3. جنس و حالت: هنگام استفاده از این کلمه، توجه داشته باشید که در صورت نیاز به تطابق جنسیت یا شمار (مفرد یا جمع) با اسم‌هایی که به آن اشاره می‌شود، باید تغییرات لازم را اعمال کنید. به عنوان مثال، در جملاتی مانند "این شب‌فروزها زیبا هستند"، باید به جمع اشاره شود.

4. استفاده در جملات: می‌توان این واژه را در جملات به کار برد تا توصیفی از نور و روشنی در شب ارائه دهد، مانند: "ستاره‌ها در آسمان شب‌فروز، بسیار زیبا به نظر می‌رسیدند."

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "شب‌فروز" به درستی استفاده کرد.

1. شب‌فروز با نور زیبایش آسمان را روشن کرد و ستاره‌ها را نمایان ساخت.
2. در شب‌فروز، صدای پرندگان شب در دل طبیعت به گوش می‌رسید و آرامش خاصی را ایجاد می‌کرد.
3. او در دل شب‌فروز به یاد لحظات شیرین گذشته نشست و با لبخندی بر لب به خاطراتش فکر کرد.