شرم‌آلودگی

کلمه «شرم‌آلودگی» ترکیبی از دو واژه است: «شرم» و «آلودگی». در فارسی، این واژه به معنای حالت یا وضعیتی است که در آن فرد به خاطر عمل یا ویژگی خاصی احساس شرمندگی می‌کند. در بررسی قواعد و نگارش این کلمه، نکات زیر مهم هستند:

1. تلفظ: تلفظ این واژه به صورت /ʃæɾmːɒːludɪɡiː/ است.

2. نحو: کلمه «شرم‌آلودگی» می‌تواند به عنوان اسم‌نقش در جملات استفاده شود. به عنوان مثال:

   • «او در مواجهه با آن وضعیت، احساس شرم‌آلودگی کرد.»

3. نقطه‌گذاری: مطمئن شوید که کلمه در متن به درستی جایگذاری شده و بین جملات دیگر به خوبی ترکیب شده است. به عنوان مثال:

   • «شرم‌آلودگی او در برابر عمل نادرستش آشکار بود.»

4. ه داخل کلمه: به یاد داشته باشید که در فارسی کلماتی مانند «آلودگی» با «آ» به معنای صفت، و «شرم» به عنوان موصوف به هم متصل شده‌اند.

5. رسم الخط: در نوشتار، این کلمه به‌صورت "شرم‌آلودگی" نوشته می‌شود. توجه به همزه و فاصله‌ها نیز در نگارش اهمیت دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از واژه «شرم‌آلودگی» به نحو صحیح و مؤثری در نوشتار خود استفاده کنید.

1. او با احساس شرم‌آلودگی به یاد رفتار ناپسند خود افتاد و تصمیم گرفت از آن درس بگیرد.
2. شرم‌آلودگی عمیق او نتوانست مانع اعترافش به اشتباهاتش شود.
3. در آن لحظه‌ی دشوار، شرم‌آلودگی بر چهره‌اش نشسته بود و کلماتش را به سختی به زبان می‌آورد.