استعفاف

کلمه "استعفاف" در زبان فارسی به معنای عفت و خودداری از شهوت‌رانی و رفتارهای نامناسب است. در مورد این کلمه و نگارش آن قواعد خاصی وجود دارد که به شرح زیر هستند:

1. نحوه نوشتار: کلمه "استعفاف" باید به صورت عروضی و بدون تغییر در حروف، به همین شکل نوشته شود.

2. نقطه‌گذاری: در جمله‌ای که از این کلمه استفاده می‌شود، باید به قاعده‌های نقطه‌گذاری توجه شود. مثلاً، اگر در وسط جمله قرار گیرد، و قبل یا بعد از آن نیاز به کاما یا نقطه باشد، باید رعایت شود.

3. تضاد معنایی: معمولاً این کلمه در جملاتی به کار می‌رود که به عفت و خودداری اشاره دارند. بنابراین دقت کنید که در راستای معنای مثبت و با توجه به مفهوم‌های مخالف مانند شهوت یا پرخوری به کار نرود.

4. سخن‌وری: در هنگام استفاده از "استعفاف" در نوشتار رسمی یا ادبی، بهتر است از جملات کامل و خوشساخت استفاده شود تا مفهوم به درستی منتقل گردد.

5. زبان معیار: در متون ادبی و علمی، استفاده از این کلمه باید مطابق با زبان معیار فارسی باشد.

نمونه جملات:

• "استعفاف یکی از ویژگی‌های بارز شخصیت‌های متعهد است."
• "در فرهنگ اسلامی، مفهوم استعفاف به عنوان یک فضیلت اخلاقی تلقی می‌شود."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "استعفاف" به طرز مؤثری در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. در فرهنگ ما، استعفاف به معنای حفظ حجاب و خودداری از رفتارهای نابهنجار است.
2. او با استعفاف و احترام به هنجارهای اجتماعی، همیشه تلاش می‌کند محبوبیت و اعتماد دیگران را به دست آورد.
3. استعفاف یکی از ویژگی‌های بارز شخصیت اوست که او را از دیگران متمایز کرده است.