استغفراللـه

کلمه "استغفرالله" از دو بخش تشکیل شده است: "استغفر" و "الله". این کلمه به معنای طلب آمرزش از خداوند است. در استفاده از این کلمه در نوشتار فارسی، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:

1. نقطه‌گذاری: در پایان جمله‌ای که این کلمه در آن به کار رفته است، می‌توانید از نقطه استفاده کنید. به‌عنوان مثال:

   • او گفت: "استغفرالله."

2. استفاده از فاصله: "استغفرالله" به‌عنوان یک کلمه مجزا قابل نوشتن است، اما در زبان محاوره‌ای و نوشتاری نیز به صورت چسبیده و بدون فاصله بین اجزا آن استفاده می‌شود.

3. حروف بزرگ و کوچک: توجه داشته باشید که نوشتن «الله» به صورت با حروف بزرگ در ابتدای جمله یا در مواقع خاص، مناسب است.

4. تکرار آن: در نوشتار رسمی و ادبی می‌توانید این کلمه را چندین بار تکرار کنید، اما در استفاده روزمره، باید دقت کنید که از تکرار بیش از حد پرهیز کنید.

5. نگارش درست: املای صحیح این کلمه "استغفرالله" است و باید از اشتباهات احتمالی مانند نوشتن جدا یا اشتباه در حروف آن پرهیز کرد.

این موارد استانداردهای مرسوم نگارشی برای استفاده از این کلمه در زبان فارسی هستند و می‌توانند به کاربر کمک کنند تا متن خود را با دقت بیشتری نوشته و خوانندگان را بهتر راهنمایی کنند.

1. وقتی که در مورد اشتباهات گذشته‌ام فکر می‌کنم، فقط می‌توانم بگویم: استغفراللـه.
2. او به خاطر خطاهایش از خداوند طلب آمرزش می‌کند و با صدای بلند می‌گوید: استغفراللـه.
3. در لحظات سختی که احساس ناامیدی می‌کنم، هر بار که می‌گویم: استغفراللـه، آرامش بیشتری پیدا می‌کنم.