شنیدنی

کلمه "شنیدنی" یک صفت فارسی است که به معنای چیزی اشاره دارد که قابلیت شنیده شدن دارد. برای استفاده صحیح و نگارش این کلمه، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. ترکیب و شکل‌گیری کلمه:

   • "شنیدنی" ترکیبی از ریشه "شنیدن" و پسوند "نی" است که به معنای قابلیت آن عمل است. در اینجا معنای "قابل شنیدن" را می‌دهد.

2. استفاده در جمله:

   • برای به کار بردن "شنیدنی" در جملات، می‌توانید از آن به عنوان صفت استفاده کنید:
     • "این آهنگ بسیار شنیدنی است."
     • "داستان او شنیدنی و جذاب بود."

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار، کلمه "شنیدنی" مانند دیگر کلمات فارسی، با حروف فارسی نوشته می‌شود و نیازی به املای خاص یا تغییر در آن نیست.
   • توجه داشته باشید که در پایان جمله، اگر "شنیدنی" به عنوان صفت به کار رود، باید با دیگر عناصر جمله هماهنگ باشد.
4. مفاهیم مشابه:
   • کلمات مشابه شامل "خواندنی" و "دیدنی" هستند که به ترتیب به معنای "قابل خواندن" و "قابل دیدن" استفاده می‌شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "شنیدنی" به درستی در متن‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "شنیدنی" در جمله آورده شده است:

1. موسیقی شب گذشته در کنسرت خیلی شنیدنی بود.
2. داستان‌هایی که مادرم برایم تعریف می‌کند همیشه شنیدنی و جذاب هستند.
3. این پادکست جدید، موضوعات جالب و شنیدنی را بررسی می‌کند.
4. سرودهای سنتی ایرانی همیشه برای من شنیدنی و دلنشین هستند.
5. کتاب‌های این نویسنده معمولاً با نثر زیبا و شنیدنی نوشته می‌شوند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!