استوار

کلمه "استوار" به معنی محکم، پایدار و ثابت است و در زبان فارسی به عنوان یک صفت به کار می‌رود. در زیر چند نکته درباره استفاده و قواعد مربوط به این کلمه ارائه می‌شود:

1. قواعد صرف و نحو:

   • "استوار" یک صفت است و می‌تواند به عنوان صفت مفعولی مورد استفاده قرار گیرد.
   • این واژه با اسم‌های مرتبطی مانند "پایه"، "نظام"، "عقیده" و غیره می‌تواند ترکیب شود: مثلاً "عقیده‌ای استوار".

2. نحوه تلفظ:

   • این کلمه معمولاً به صورت /estoːˈvɒr/ تلفظ می‌شود.

3. جملات نمونه:

   • "این پل استوار است و می‌تواند وزن زیادی را تحمل کند."
   • "ما به اصول استوار خود پایبند خواهیم ماند."

4. نکات نگارشی:

   • در متن‌های رسمی و ادبی، بهتر است کلمات و عبارات را به صورت صحیح و استاندارد به کار ببرید.
   • استفاده از کلمه "استوار" در متن‌های توصیفی و بیانی می‌تواند به غنای کلام شما بیفزاید.
5. ترکیبات دیگر:
   • "استواری": صفتی که به معنی حالت یا ویژگی استوار بودن است.
   • "استوار کردن": به معنی محکم کردن یا تثبیت کردن چیزی.

با توجه به این نکات، می‌توانید کلمه "استوار" را به درستی در نوشتار و گفتار خود به کار ببرید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "استوار" در جمله آمده است:

1. او بر اصول خود استوار است و هیچ‌گاه به راحتی از مواضعش عقب‌نشینی نمی‌کند.
2. در برابر مشکلات زندگی، باید استوار و مقاوم باشیم.
3. این پل با طراحی مهندسی استوار، قادر به تحمل بارهای زیاد است.
4. دوستی‌های واقعی باید بر پایه صداقت و اعتماد استوار باشند.
5. جنگل‌های انبوه این منطقه نشان‌دهنده طبیعت استواری هستند که قرن‌ها در برابر تغییرات مقاومت کرده است.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید، بفرمایید!