کلمه "صریح‌اللهجه" ترکیبی است که از دو بخش "صریح" و "اللهجه" تشکیل شده است. برای بررسی و نوشتن صحیح این کلمه، چند نکته از قواعد فارسی و نگارشی را در نظر می‌گیریم:

1. فاصله و ترکیب: این کلمه به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و نباید بین اجزای آن فاصله‌ای باشد. بنابراین، نوشتن به صورت "صریح اللهجه" نادرست است.

2. علامت خط تیره: در زبان فارسی، برای نوشتن کلمات ترکیبی که شامل صفت و اسم هستند، معمولاً از خط تیره استفاده می‌شود. بنابراین، "صریح‌اللهجه" به این صورت صحیح است.

3. تلفظ: این کلمه به معنای لهجه‌ای صریح و واضح است و در تلفظ، باید توجه داشته باشید که بخش "اللهجه" به گونه‌ای واضح و مشخص بیان شود.

4. استفاده در جمله: هنگام استفاده از این کلمه در جمله، دقت کنید که با ساختار درست نگارشی ترکیب شود. به عنوان مثال: "او به زبان صریح‌اللهجه سخن می‌گوید."

5. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان صفت یا قید در جمله به کار می‌رود و باید در جایگاه مناسبی قرار گیرد.

با رعایت این نکات می‌توانید به طور صحیح از کلمه "صریح‌اللهجه" در نوشتارهای خود استفاده کنید.

1. او همیشه صریح‌اللهجه صحبت می‌کند و هیچ وقت از بیان حقیقت کوتاهی نمی‌کند.
2. در بحث‌های سیاسی، افراد صریح‌اللهجه به راحتی نظرات خود را بدون ترس ابراز می‌کنند.
3. وقتی با دوستانم باشم، به خاطر صریح‌اللهجه‌ام گاهی اوقات دچار سوءتفاهم می‌شوم.