ضاحک

کلمه "ضاحک" یک اسم و صفت در زبان فارسی است که به معنای کسی است که می‌خندد، خوشحال است یا به طور کلی، خنده دار است. در اینجا برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به استفاده از این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نکته املایی: کلمه "ضاحک" به صورت صحیح با حرف "ض" آغاز می‌شود و معمولاً به صورت "ضاحک" نوشته می‌شود.

2. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت یا اسم در جملات استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "زید یک مرد ضاحک است."
   • "چهره‌اش ضاحک بود و لبخند بر لب داشت."

3. نحو: "ضاحک" می‌تواند به عنوان صفت قبل از اسم یا به عنوان اسم مستقل به کار رود. به عنوان مثال:

   • "او ضاحک‌ترین فرد جمع است."
   • "ما همیشه به ضاحک بودن او می‌خندیدیم."

4. ترکیب‌ها: می‌توان این کلمه را با دیگر کلمات ترکیب کرد. مثلاً:

   • "ضاحکانه" (به معنای به شیوه‌ای خنده‌دار)
   • "ضاحکت" (می‌تواند به معنای شخصی که می‌خندد باشد)
5. نگارش: در نگارش اداری یا رسمی، باید تلاش کرد که از زبان ساده و قابل فهم استفاده شود. اگر چه "ضاحک" صفت جالبی است، اما در متن‌های غیررسمی و شعر می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

این نکات به شما کمک می‌کند تا درست و مؤثر از کلمه "ضاحک" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. ضاحک همیشه با لبخند روی صورتش، قدرت شاد کردن其他ان را دارد.
2. در مراسم عروسی، همه حاضرین به داستان‌های ضاحک گوش می‌دادند و می‌خندیدند.
3. او با چهره‌ای ضاحک در جمع دوستانش، جو را پر از شادی و نشاط کرد.