ضاره

کلمه "ضاره" به معنای "نوشدارو" یا "بلا" است و در ادبیات فارسی به کار می‌رود. از لحاظ نگارشی و قواعد فارسی، موارد زیر را باید مد نظر قرار دهید:

1. آوایی و واجی: در تلفظ، "ض" یک حرف خاص و با کیفیت خاص است که باید در تلفظ آن دقت شود.

2. جنس کلمه: "ضاره" یک اسم است که ممکن است با دیگر اجزای جمله ترکیب شود. به عنوان مثال: "ضاره‌ای که در کتاب آمده است".

3. نحوه استفاده: در جملات باید به کاربرد صحیح آن توجه داشت، مثلاً: "این ضاره به ما کمک کرد".

4. صرف و نحو: در نوشتار رسمی، استفاده صحیح از قیدها و صفت‌ها در کنار "ضاره" اهمیت دارد، مانند "ضارهٔ شفابخش".

5. علامت‌گذاری: در صورت لزوم، از ویرگول یا نقطه برای تفکیک جملات استفاده کنید.

6. اهمیت متن: در متون ادبی یا علمی، به دقت کلمه را در بافت متنی بررسی کنید تا از معنا و مفهوم درست آن با خبر باشید.

با در نظر گرفتن این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "ضاره" در متون خود استفاده کنید.

1. در جلسه امروز، او به وضوح دربارهٔ ضاره‌های جدیدی که در پروژه وجود دارد توضیح داد.
2. تحقیقات اخیر نشان داده است که ضاره‌های محیطی تأثیر زیادی بر سلامت انسان دارند.
3. با استفاده از روش‌های نوین، می‌توان ضاره‌های ناشی از آلودگی هوا را کاهش داد.