طاعت‌ور

کلمه "طاعت‌ور" از دو بخش "طاعت" و "ور" تشکیل شده است که به معنای کسی است که اهل اطاعت است. این کلمه به طور کلی برای توصیف کسی به کار می‌رود که در پیروی از دستورات یا قوانین (از جمله دستورات دینی یا اجتماعی) سخت کوش است.

قواعد فارسی و نگارشی برای کلمه "طاعت‌ور":

1. نحوه نوشتن: این کلمه باید به صورت چسبیده (بصورت ترکیبی) نوشته شود؛ بنابراین "طاعت‌ور" به درستی استفاده شده است.

2. نوشتار صحیح: در نگارش رسمی و ادبی، باید توجه داشت که ترکیب‌های این چنینی به شکل صحیح و با رعایت قواعد نگارشی استفاده شوند.

3. علامت‌گذاری: اگر این کلمه در وسط جمله قرار گیرد، باید به دقت با سایر اجزای جمله هماهنگ شود و از لحاظ علامت‌گذاری (نقطه، ویرگول و …) به طور صحیح عمل شود.

4. سیاق کاربرد: این کلمه ممکن است بیشتر در متون ادبی یا متون مذهبی و عرفانی استفاده شود، به همین دلیل باید با توجه به سیاق متن، از آن استفاده کرد.

5. جنس و تعداد: "طاعت‌ور" یک اسم مذکر مفرد است. برای جمع‌سازی آن می‌توان از "طاعت‌وران" یا "طاعت‌ورانگان" استفاده کرد.

به طور کلی، در استفاده از کلمه "طاعت‌ور"، باید به معنا، سیاق و قواعد زبان فارسی توجه کرد تا نگارشی صحیح و متناسب با سبک خاص نوشته داشته باشیم.

1. او همیشه به عنوان یک طاعت‌ور به دستورات رهبر خود عمل می‌کند و هیچ‌گاه از راه راست منحرف نمی‌شود.
2. برای رسیدن به موفقیت، طاعت‌ور بودن و پیروی از اصول اخلاقی نقش بسیار مهمی دارد.
3. جامعه‌ای که افراد آن طاعت‌ور و متعهد به ارزش‌های اجتماعی باشند، به راحتی می‌تواند به پیشرفت‌های چشمگیری دست یابد.