ظلام

کلمه "ظلام" به معنی تاریکی، شباهت به تاریکی، یا عدم روشنایی است و در قواعد فارسی و نگارشی نکات زیر را می‌توان درباره‌ی آن ذکر کرد:

1. نوشتن و املای صحیح: کلمه "ظلام" با حرف "ظ" شروع می‌شود و باید به درستی نوشته شود تا از اشتباهات املایی جلوگیری شود.

2. نوع کلمه: "ظلام" یک اسم است و معمولاً به عنوان یک اسم مجرد و غیرقابل شمارش در جملات فارسی استفاده می‌شود.

3. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان موضوع، مفعول یا مکمل در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • "ظلام شب، آرامش را به ارمغان می‌آورد."
   • "ما در ظلام گم شدیم."

4. ترکیب با دیگر کلمات: "ظلام" می‌تواند با صفات یا قیدهایی ترکیب شود تا معانی مختلفی به خود بگیرد. مثلاً:

   • "ظلام عمیق": به معنای تاریکی شدید.
   • "ظلام یاس": به معنای تاریکی ناشی از ناامیدی.
5. نگارش ادبی: در ادبیات فارسی، به ویژه شعر، "ظلام" می‌تواند به عنوان یک تصویر و نماد برای بیان حالت‌های احساسی یا مفاهیم عمیق‌تر به کار رود.

در مجموع، استفاده صحیح و به‌جا از کلمه "ظلام" نه تنها به درک بهتر متن کمک می‌کند، بلکه زیبایی و عمق بیشتری به نوشته‌های شما می‌افزاید.

1. در دل شب، ظلامی عمیق بر آسمان سایه انداخته بود و ستاره‌ها به سختی دیده می‌شدند.
2. او در برابر ظلامی که اطرافش را فراگرفته بود، احساس تنهایی و ناامیدی می‌کرد.
3. با طلوع خورشید، ظلام شب به تدریج از بین رفت و نور امید در دل‌ها روشن شد.