کلمه "عائله" در زبان فارسی به معنای خانواده و وابستگان فرد است. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: "عائله" به همین شکل و با اعراب‌گذاری صحیح باید نوشته شود. به عنوان مثال: "عائله‌ی او در این شهر زندگی می‌کند."

2. جمع‌سازی: جمع "عائله" به صورت "عائلات" است. در جملات می‌توان گفت: "عائلات مختلف با آداب و رسوم گوناگون در کشور ما وجود دارند."

3. مورد استفاده: این کلمه معمولاً در متون رسمی، ادبیات و مکالمات مربوط به خانواده و روابط اجتماعی به کار می‌رود.

4. نکته‌های معنایی: این واژه در برخی از متون بین‌المللی نیز به عنوان اصطلاحی برای اشاره به حالت خانواده و وابستگان بکار می‌رود.

5. استفاده از علامت‌گذاری: هنگام استفاده از "عائله" در جملات، باید به قواعد علامت‌گذاری توجه کرد. به عنوان مثال: "او تمام تلاش خود را برای تأمین نیازهای عائله‌اش می‌کند."

با توجه به این نکات، می‌توانید به درستی و به شکل مؤثری از کلمه "عائله" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. عائله‌ی من همیشه در کنار هم برای جشن تولدهای خانوادگی جمع می‌شویم.
2. او به عنوان یک سرپرست عائله، تلاش می‌کند تا برای همه اعضای خانواده امنیت مالی فراهم کند.
3. در فرهنگ ما، اهمیت و ارزش عائله بسیار بالاست و همواره به حفظ روابط خانوادگی توجه می‌شود.