عالی‌نسب

کلمه "عالی‌نسب" به معنای شخصی با خصوصیات عالی و نسبت خانوادگی برتر است. این واژه از دو بخش "عالی" و "نسب" تشکیل شده و معمولاً در متون ادبی و به‌خصوص در متون قدیمی فارسی به کار می‌رود.

برای نوشتن و کاربرد مناسب این واژه در جملات فارسی، می‌توان به چند نکته توجه کرد:

1. نحوه نوشتن: "عالی‌نسب" باید با استفاده از حرف “‌” (هُنگام اضافه کردن ترکیب) نوشته شود. این علامت بیانگر این است که دو بخش "عالی" و "نسب" به هم پیوسته‌اند و یک واژه جدید را تشکیل می‌دهند.

2. معنا و مفهوم: در کلیه متون، معنی واژه باید در نظر گرفته شود. "عالی‌نسب" توصیفی برای افرادی است که از نسبی برجسته و با افتخار برخوردار هستند.

3. قواعد دستوری: این واژه به عنوان یک صفت بکار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم یا در جمله‌های توصیفی استفاده شود، مانند:

   • او فردی عالی‌نسب و با فضیلت است.
   • در این میهمانی، افرادی عالی‌نسب حضور دارند.
4. استفاده ادبی: در متون ادبی و شعر، به کار بردن این کلمه می‌تواند به ایجاد حس احترام و تقدیر از شخصیت‌های با پایگاه اجتماعی بالا کمک کند.

با رعایت این نکات، می‌توان کلمه "عالی‌نسب" را به‌درستی و به نحو مؤثری در متون خود به کار برد.

1. او با تلاش و کوشش خود نشان داد که یک عالی‌نسب واقعی است و همیشه سعی می‌کند بهترین‌ها را ارائه دهد.
2. در عصر حاضر، پیدا کردن یک عالی‌نسب که با انصاف و صداقت به کار خود ادامه دهد، بسیار دشوار شده است.
3. همه می‌دانند که تنها عالی‌نسب‌ها می‌توانند در شرایط سخت و دشوار به دیگران کمک کنند و راهنمایی‌های ارزشمندی ارائه دهند.