عزیزالوجود

کلمه "عزیزالوجود" از ترکیب دو واژه "عزیز" و "وجود" تشکیل شده است. در زیر به برخی نکات نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: کلمه "عزیزالوجود" باید به صورت تماما یکجا و بدون فاصله نوشته شود. در فارسی، ترکیب‌های هذا و المركب به این شکل نوشته می‌شوند.

2. نقطه‌گذاری: اگر نیاز باشد که این کلمه در متن بزرگ‌تر استفاده شود، بهتر است از ویرگول یا نقطه‌گذاری مناسب استفاده شود تا از القا و مفهوم آن کاسته نشود.

3. تکیه‌گذاری: در این کلمه به سیاق لفظی، تکیه بر روی "عزیز" و "وجود" وجود دارد. تکیه‌گذاری در فن بیان می‌تواند تأثیرگذاری این کلمه را بیشتر کند.

4. معنا و مفهوم: "عزیزالوجود" به معنای کسی است که وجود او برای دیگران عزیز و ارزشمند است و می‌تواند برای اشاره به احترام و محبت به یک فرد که مورد توجه و محبت دیگران قرار دارد، استفاده شود.

5. استفاده در متون: این کلمه بیشتر در ادبیات فارسی و متون رسمی و شعرها به کار می‌رود. بنابراین، هنگام استفاده از آن، بافت مناسبی را در نظر بگیرید.

با در نظر گرفتن این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "عزیزالوجود" در نگارش خود استفاده کنید.

1. در میان دوستانم، تو همیشه عزیزالوجودی هستی که همه به او احترام می‌گذارند.
2. عشق و دوستی، عزیزالوجودی است که هیچ‌چیز نمی‌تواند آن را از بین ببرد.
3. مادر بزرگم همیشه می‌گفت که خانواده عزیزالوجود ماست و باید از آن مراقبت کنیم.