اسماعیلی

کلمه «اسماعیلی» به عنوان یک صفت و به عنوان نام مذهب خاصی در تاریخ اسلام استفاده می‌شود. قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه به شرح زیر است:

1. حروف بزرگ و کوچک: در آغاز جمله، کلمه «اسماعیلی» باید با حرف بزرگ نوشته شود. به عنوان مثال: «اسماعیلیان در تاریخ اسلام نقش بسزایی داشته‌اند.»

2. نحوه نوشتار: کلمه «اسماعیلی» به صورت زیر نوشته می‌شود. تمام حروف آن به شکل صحیح و مطابق با قواعد نوشتاری بسیط و واضح باشد.

3. تلفظ: برای تلفظ صحیح، کلمه «اسماعیلی» به این صورت تقسیم می‌شود: اس-ما-عی-لی.

4. جمع سپاری: در صورتی که بخواهیم جمع «اسماعیلی» را بیان کنیم، می‌توانیم از «اسماعیلیان» یا «اسماعیلی‌ها» استفاده کنیم.

5. استفاده در جمله: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به عنوان صفت و یا قید مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: «او یک استاد اسماعیلی‌شناسی است.»

6. نقاط‌گذاری: در جملات خبری و توضیحی، کلمه «اسماعیلی» می‌تواند به راحتی در داخل جمله، بدون نیاز به ویرگول یا نقاط‌گذاری اضافی، به کار رود.

موارد فوق به نگارش صحیح و قواعد استفاده از کلمه «اسماعیلی» در متون فارسی کمک می‌کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "اسماعیلی" در جمله آورده شده است:

1. در تاریخ ایران، فرقه اسماعیلی نقش مهمی در تحولات اجتماعی و سیاسی داشتند.
2. کتاب‌های اسماعیلی به بررسی اندیشه‌های فلسفی و دینی این فرقه می‌پردازند.
3. بسیاری از آثار هنری و معماری که به اسماعیلیان نسبت داده می‌شود، از زیبایی خاصی برخوردارند.
4. در سفر به استان فارس، می‌توان آثار تاریخی مربوط به اسماعیلیان را مشاهده کرد.
5. اسماعیلی‌ها به عنوان یک شاخه از تشیع، تفاسیر خاصی از قرآن دارند که با دیگر مذاهب اسلامی متفاوت است.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!