غبارانگیز

کلمه "غبارانگیز" یک واژه ترکیبی در زبان فارسی است که به معنای "ایجادکننده غبار" یا "می‌تواند غبار ایجاد کند" به کار می‌رود. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، نکات زیر را مدنظر داشته باشید:

1. نحوه نوشتار: "غبارانگیز" با ترکیب "غبار" و "انگیز" ساخته شده است. این کلمه باید به طور صحیح و با املای درست نوشته شود.

2. نقش واژه: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند برای توصیف اشیاء یا پدیده‌هایی استفاده شود که غبار تولید می‌کنند.

3. جایگاه در جمله: مانند سایر صفات، "غبارانگیز" می‌تواند قبل یا بعد از اسم قرار بگیرد؛ مثلاً: "هوا غبارانگیز بود" یا "محیط غبارانگیز".

4. قواعد نگارشی:

   • استفاده از ویرگول (،) در صورت نیاز برای جداسازی جملات یا عبارات.
   • توجه به انسجام جمله و هماهنگی آن با سایر عناصر زبانی.
5. کاربرد در متن: برای بیان احساسات، توصیف محیط یا شرایط خاص می‌توان از این واژه استفاده کرد. مثلاً: "روزهایی که غبارانگیز هستند، حس خاصی به فضا می‌دهند."

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "غبارانگیز" به درستی در نوشتار و مکالمات خود استفاده کنید.

1. صبح غبارانگیز به همراه بارش نرم باران، شهر را در حال و هوای خاصی فرو برده بود.
2. در هوای غبارانگیز پاییز، درختان با برگ‌های زرد و نارنجی، زیبایی خاصی به مناظر اطراف بخشیده بودند.
3. صدای نرم قطرات باران در روز غبارانگیز، آرامش خاصی به دل می‌بخشید و انسان را به تفکر و contemplation دعوت می‌کرد.