غربال‌گر

کلمه "غربال‌گر" به معنای فردی است که عمل غربالگری یا جداسازی را انجام می‌دهد. در اینجا چند نکته درباره‌ی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه ارائه می‌شود:

1. ترکیب: "غربال‌گر" یک ترکیب از "غربال" و پسوند "-گر" است. پسوند "-گر" به معنای "کسی که به عمل خاصی مشغول است" به کار می‌رود.

2. نقطه‌گذاری: در نوشته‌های رسمی و اداری، کلمات مرکب باید بدون فاصله و با خط تیره به هم متصل شوند. در این مورد، "غربال‌گر" باید به همین شکل نوشته شود.

3. نحو و صرف: این کلمه می‌تواند به صرف و نحو جملات متفاوتی افزوده شود. برای مثال:

   • "او یک غربال‌گر ماهر است."
   • "غربال‌گری اطلاعات توسط غربال‌گر انجام می‌شود."

4. معادل‌های دیگر: در بستری خاص، ممکن است برای "غربال‌گر" معادل‌های متفاوتی وجود داشته باشد که باید با توجه به متن و مفهومی که مورد نظر است، انتخاب شوند.

5. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "غَرْبال‌گَر" است که با تأکید بر هجاهای مناسب انجام می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "غربال‌گر" به طور صحیح و مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.

1. غربال‌گرها ابزارهایی مهم در فرآیند تصفیه مواد مختلف هستند که به جداسازی ذرات کمک می‌کنند.
2. در تولید آرد، استفاده از غربال‌گر برای جدا کردن پوسته غلات و دانه‌های ریز از آرد نهایی ضروری است.
3. غربال‌گرهای علمی در پژوهش‌ها می‌توانند اطلاعات غیرقابل اعتماد را از داده‌های معتبر تفکیک کنند.