"غمزکاره" یک واژه ترکیبی در زبان فارسی است که به طور کلی به معنای شخصی است که به طریقی باعث ایجاد غم یا ناراحتی برای دیگران می‌شود. برای نگارش صحیح این کلمه، لازم است چند نکته را مد نظر داشته باشید:

1. نویسه‌ها: واژه "غمزکاره" به صورت معمول با "غ" و "م" و "ز" و "ک" و "ا" و "ر" و "ه" نوشته می‌شود. دقت کنید که حروف را به درستی و به ترتیب بنویسید.

2. فاصله‌گذاری: هنگام نوشتن، فاصله‌گذاری مناسبی بین این کلمه و سایر کلمات رعایت شود تا متن شما به راحتی خوانده شود.

3. جمله‌بندی: مانند هر کلمه دیگری، "غمزکاره" باید در یک جمله به درستی قرار بگیرد. به عنوان مثال: "او یک غمزکاره است که همیشه حال اطرافیانش را خراب می‌کند."

4. آوردن معانی: در صورت استفاده در متون ادبی یا شعر، ممکن است بخواهید معانی بیشتری برای این کلمه ارائه دهید یا توضیحات اضافی بدهید.

5. ضبط کلمه: در هنگام تلفظ، این کلمه به صورت "غَمَزکاره" تلفظ می‌شود که صدای "غ" باید به درستی ادا شود.

توجه به این نکات در نگارش و استفاده از کلمه "غمزکاره" به شما کمک می‌کند تا به شکل صحیح و تاثیرگذاری از آن در نوشته‌هایتان استفاده کنید.

1. غمزکاره او در کوچه‌ها همواره توجه همه را جلب می‌کند.
2. وقتی که او در حال رقص است، حرکاتش به قدری زیباست که غمزکاره‌اش دل هر بیننده‌ای را می‌رباید.
3. هنر غمزکاره به فرهنگ و تاریخ ما عمق و زیبایی می‌بخشد.