اشتهار

کلمه "اشتهار" در زبان فارسی به معنای شناخته شدن یا مشهور بودن است. این کلمه معمولا در زمینه‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد، از جمله در بسترهای ادبی، اجتماعی و اقتصادی. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با استفاده از "اشتهار" اشاره می‌کنم:

1. نحوه استفاده:

   • "اشتهار" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات مختلف و به همراه دیگر واژه‌ها قرار گیرد.
   • مثال: "او به سبب اشتهار در زمینهٔ هنرهای تجسمی مورد توجه قرار گرفت."

2. جایگاه کلمه:

   • این کلمه می‌تواند در ابتدا، وسط یا انتهای جمله قرار گیرد. بسته به نوع جمله و معنای مورد نظر، موقعیت آن متفاوت خواهد بود.
   • مثال: "گرچه او اشتهار زیادی دارد، اما هنوز هم تواضع را فراموش نکرده است."

3. هماهنگی با دیگر اجزای جمله:

   • از آنجا که "اشتهار" یک اسم است، باید با دیگر اجزای جمله از نظر عدد و نوع سازگاری داشته باشد.
   • مثال: "اشتهار او در بین همکارانش افزوده شده است."

4. استفاده از ضمایر:

   • اگر بخواهید به مشخص کردن موضوع بپردازید، می‌توانید از ضمایر اشاره استفاده کنید.
   • مثال: "این اشتهار باعث شد که او به سرعت در بین مردم شناخته شود."
5. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی، به دقت در املا و تلفظ توجه کنید. "اشتهار" باید به همین شکل نوشته شود و از استفاده‌های نادرست پرهیز شود.
   • همچنین، همواره از علائم نگارشی مناسب (نقطه، ویرگول و ...) برای ساختاردهی بهتر جملات استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل مؤثری از کلمه "اشتهار" در متن‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "اشتهار" در جمله آورده شده است:

1. این کتاب به خاطر موضوع جذابش، اشتهار زیادی پیدا کرده است.
2. بسیاری از هنرمندان با آثار خود به اشتهار جهانی دست یافته‌اند.
3. اشتهار این رستوران به خاطر غذاهای خوشمزه و خدمات بی‌نظیرش است.
4. او با تلاش و کوشش زیاد، به اشتهار و موفقیت در حرفه‌اش رسید.
5. این برند به دلیل کیفیت بالای محصولاتش، اشتهار خاصی در بازار دارد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!