فامیل‌دار

کلمه "فامیل‌دار" از دو بخش "فامیل" و "-دار" تشکیل شده است. بررسی قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه به شرح زیر است:

1. ترکیب واژه: "فامیل" به معنای خویشاوند و نزدیکان است و "دار" به معنای داشتن است. بنابراین "فامیل‌دار" به معنای کسی است که فامیل یا خویشاوند دارد.

2. نوشتار صحیح: این کلمه باید به صورت متصل و با خط تیره نوشته شود: "فامیل‌دار". استفاده از خط تیره در این ترکیبات معمولاً برای تفکیک اجزای کلمه ضروری است.

3. نحوه کاربرد: این کلمه به عنوان صفت یا اسم می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • او یک فرد فامیل‌دار است.
   • این جشن به مناسبت جمع‌کردن افراد فامیل‌دار برگزار شده است.

4. قواعد دستوری:

   • این واژه به عنوان یک صفت می‌تواند به اسم‌های دیگر وصف شود و در جملات مختلف بر اساس قاعده اصلی ترکیب‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
5. توجه به متن: همان‌طور که در جملات بالا مشاهده می‌شود، استفاده از این کلمه باید متناسب با مفهوم و بافت جمله باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "فامیل‌دار" به درستی در نوشتار فارسی خود استفاده کنید.

1. در مهمانی خانوادگی، همیشه فامیل‌دارها بیشتر توجه ما را جلب می‌کنند.
2. من با فامیل‌دارهایم در ارتباط هستم و هر چند وقت یک‌بار همدیگر را ملاقات می‌کنیم.
3. حضور فامیل‌دار در جشن عروسی، شادی را دوچندان کرد و لحظات زیبایی را رقم زد.