فداکاری

فداکاری یک واژه‌ی فارسی است که به معنای از خود گذشتگی و ایثار در انجام کارها و کمک به دیگران است. برای استفاده صحیح و نگارش آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحو و ساختار جمله: فداکاری معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به صورت‌های مختلفی استفاده شود، مانند:

   • فداکاری در کمک به دیگران ارزشمند است.
   • او نمونه‌ای از فداکاری در جامعه است.

2. فعل مناسب: برای بیان مفهوم فداکاری می‌توان از افعالی مانند «کردن»، «نشان دادن»، «داشتن» و... استفاده کرد:

   • او همیشه فداکاری می‌کند.
   • او فداکاری را در عمل نشان داد.

3. قید و صفت: می‌توان از صفات و قیود مختلف برای توصیف فداکاری استفاده کرد:

   • فداکاری واقعی و بی‌دریغ.
   • فداکاری مثبت و انسانی.

4. نکات نگارشی: معمولاً کلمه فداکاری با حروف کوچک نوشته می‌شود و در متون رسمی و غیررسمی به یکسان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

5. ترکیبات: این کلمه می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود، مثل:
   • فداکاری اجتماعی
   • فداکاری در راه وطن

با این نکات می‌توان به نحو اصولی و درست از واژه «فداکاری» در جملات و متون فارسی استفاده کرد.

1. فداکاری مادرانه او همواره الگوی من در زندگی بوده است.
2. برای موفقیت در تیم، نیاز به فداکاری اعضا و همکاری همه‌جانبه داریم.
3. داستان‌های فداکاری در جنگ، نشان‌دهنده‌ی عشق و وفاداری افراد به میهنشان است.