کلمه "فراآمدن" یکی از کلمات ترکیبی در زبان فارسی است که به معنای به وجود آمدن یا پدید آمدن در مقامی خاص به کار می‌رود. این کلمه از دو بخش "فرا" و "آمدن" تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نگارش صحیح: کلمه "فراآمدن" باید با دو "الف" در هسته خود نوشته شود و باید به درستی از "فرا" و "آمدن" ترکیب شود. توجه کنید که در برخی موارد ممکن است نوشته شدن آن به صورت "فرآمدن" نیز مشاهده شود، ولی نگارش صحیح و استاندارد "فراآمدن" است.

2. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان فعل به کار می‌رود و می‌تواند در زمان‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "علم جدید به وقایع فراآمد."

3. مضارع و ماضی: توجه داشته باشید که برای صرف این فعل در زمان‌های مختلف، باید به قاعده‌گذاری فعل "آمدن" توجه کرد. برای مثال در ماضی می‌توان گفت "فراآمد."

4. استفاده از پیشوندها: "فرا" به‌عنوان یک پیشوند به معنای "بیش از حد" یا "فراتر" است و در ترکیب با "آمدن" به معنای پدید آمدن یا به وجود آمدن به کار می‌رود.

5. هم خانواده‌ها: از کلمات و عبارات هم خانواده می‌توان به "فرآمد" (ماضی)، "فرآیند" و "فرآیی" اشاره کرد که به نوعی به مفهوم پدید آمدن و فراتر رفتن مرتبط هستند.

امیدوارم این اطلاعات به شما کمک کند! اگر سوال دیگری دارید، لطفاً بپرسید.

1. با ورود ناگهانی باران، همه انتظار داشتند که طوفان فراآید و برنامه‌های روزانه‌شان به هم بریزد.
2. او پس از سال‌ها دوری، با شوق و اشتیاق فراآمد و خانواده‌اش را در آغوش گرفت.
3. با فراآمدن فصل بهار، طبیعت به زندگی بازگشت و گل‌ها شروع به شکوفا شدن کردند.